سال بیست و دوم | تابستان 1397 | 264 صفحه
جهت مشاهده و ورق زدن صفحات
روی تصویر زیر کلیک کنید.
در این شماره می خوانید:
1- مقاله ها
- در مسیر شکل گیری نخستین جمهوری ارمنستان (1918م) | آرپی مانوکیان
- نخستین جمهوری ارمنستان و دستاوردهای آن (1918 – 1920م) | ادوارد هاروطونیانس
- بررسی ساختار سیاسی جمهوری ارمنستان (1918 – 1920م) | آرام شاه نظریان
- سقوط جمهوری ارمنستان از منظر سیاست خارجی | دکتر کارن خانلری
- دولت ها و شخصیت های تاثیرگذار در نخستین جمهوری ارمنستان | ایساک یونانسیان
2- شخصیت های سیاسی
- آرام مانوکیان،بنیان گذار جمهوری ارمنستان | رافی آراکلیانس
- بوقوس نوبارپاشا | رافی آراکلیانس
3- ادبیات
ســرمقــاله
تاریخ قفقاز و قوم ارمن، کهن ترین ملت ساکن در جنوب آن، گذشته ای به غایت تنیده با تاریخ ایران و قوم پارس دارد. از این رو، شناخت هریک از آنها به تنهایی، نه فقط بیانگر برخی از نانوشته های تاریخ است بلکه روشنگر روابط اجتماعی و سیاسی کل منطقه خواهد بود. طرح سؤالات گوناگون از سوی پژوهشگران علاقه مند ایرانی نیز دلیل دیگری است که هیئت نویسندگان پیمان را بر آن داشته تا از هر فرصت ممکن برای اطلاع رسانی و پاسخ گویی به خواسته های خوانندگان خود بهره برد و براساس منابع تاریخی ای که به زبان های متداول در قفقاز، به ویژه ارمنی و روسی، در اختیار دارد، به وظیفۀ رسانه ای خود عمل کند.
یادمان صدمین سالگرد تأسیس نخستین جمهوری ارمنستان فرصت دیگری است برای بزرگداشت واقعه ای استثنایی و تحکیم بیعت با شخصیت هایی که در اوضاعی بحرانی نام خود را در تاریخ جاودانه ساختند. مرور این برگ از تاریخ ارتباط مستقیمی نیز با خط مشی فصلنامۀ پیمان دارد. مسئولان فصلنامه بر این باورند که تفحص در دلبستگی ها و تعهدات یک قوم و تحلیل اینکه چرا آحاد مردمان آن این دلبستگی ها و تعهدات را یادآوری می کنند و بزرگ می دارند بخشی از هویت ملی آن قوم را به نمایش می گذارد. در نتیجه، سبب شناخت هرچه بیشتر ذهنیات آن مردم و بانی دوستی های بیشتر بین اقوام خواهد شد.
آنچـه بیشتر صفحـات این شماره از فصلنامـه را به خـود اخـتصاص داده مجـموعۀ مطالبی است دربارۀ اوضاع اجتماعی و سیاسی نخستین جمهوری ارمنستان و زندگی دولتمردانی که در روزگار خـود تاریـخ ساز بودند و چراغی در مسیـر پر فراز و نشیـب آزادی خـواهی نسل های بعدی. مقاله ها اشاراتی دارند بر زمینه های برپایی نخستین حکومت مستقل و آزاد ارمنیان در صد سال پیش، پس از فروپاشی حکومت خودمختار ارمنی ملوک قراباغ [1]و سپس، حکومت خودخواندۀ واسپوراکان[2]؛ و نیز بر زندگی و کارنامۀ فرهیختگانی که تمام توان خود را وقف تأسیس نخستین جمهوری ارمنستان بر روی خرابه های به جای مانده از جنگ جهانی اول و آوار نژادکشی 1915م کردند؛ و بر دلایل فروپاشی این جمهوری دوساله در 1921م. ما باور راسخ داریم که اساس جمهوری فعلی ارمنستان و دلایل انتخاب آن به منزلۀ کشور برگزیدۀ سال2018م، از سوی نهاد معتبر اکونومیست[3]، کاملاً مبتنی بر ساختار جمهوری ای است که صد سال پیش شکل گرفت … امیدواریم، این نوشته های مختصر که در ابعاد و امکانات محدود فصلنامه محصورند بتوانند به تمام هدف های خود، از برقراری دوستی های بیشتر تا روشنگری مقطعی خاص از تاریخ منطقۀ قفقاز، دست یابند.
موسسۀ ترجمۀ و تحقیق هور نیز در همین راستا اقدام به ترجمۀ کتاب سه جلدی جمهوری ارمنستان در سال های 1918 ـ 1920م نوشتۀ پروفسور ریچارد هوانسیان[4] کرده و هم زمان با انتشار این شماره از فصلنامه جلد نخست این مجموعه نیز منتشر شده است.
پی‌نوشت‌ها:
1- آخرین حکومت ارمنیان در ارمنستان شرقی، پیش از تأسیس نخستین جمهوری. حکمرانی ملوک ارمنی قراباغ در نیمه دوم سده نوزدهم میلادی به پایان رسید.
2-آخرین حکومت ارمنیان در ارمنستان غربی، پیش از تأسیس نخستین جمهوری. حکومت واسپوراکان در 1915م، تنها 72 روز ادامه یافت.
3- www.economist.com/leaders/2018/12/22/the-economists-country-of-the-year-2018
4- Richard G. Hovannisian، متولد 1932م، استاد دانشگاه کالیفرنیا(UCLA) و تاریخ نگار مشهور
