سال بیست و دوم | بهار 1397 | 269 صفحه
جهت مشاهده و ورق زدن صفحات
روی تصویر زیر کلیک کنید.
در این شماره می خوانید:
1- مقاله ها
- جزیره سن لازارو برگی از تاریخ ملت ارمنی | آرپی مانوکیان
- فرهنگ سرای ارسباران (هنر) سرای عشق و دوستی | گریگور قضاریان
- عکاسان ارمنی جهان از نیمه سده نوزدهم تا سده بیست و یکم میلادی | دکتر ایوت تجریان / ترجمه رافی آراکلیانس
- گزیده ای از سخنان مشاهیر جهان درباره جنایت های ترکیه و نژادکشی ارمنیان | ترجمه جان سن آقابابایان
- سیاست غصب و غارت دارایی های منقول و غیر منقول ارمنیان ترکیه – گفتگو با محمت پولاتل، پژوهشگر ترک | گریگور قضاریان
2- چهره ها
-
- پروفسور سِدراک آبدالیان خدمتگزاری ناشناخته | پروفسور مانوئل بِربِریان
- مارتیک مارتین از آبادان تا هالیوود | دکتر زاون خاچاتوریان / ترجمه رافی آراکلیانس
- یزرگداشت واروژان آراکلیان مهندس معمار و فعال اجتماعی | ادوارد هاروطونیانس
- به یاد محمد قاضی پدر ترجمه نوین ایران | ایساک یونانسیان
3- معرفی و تحلیل کتاب
-
- نگاهی به رمان در زیر یوغ، حماسه مبارزه یک ملت | ادوارد هاروطونیانس
- میراثی از سال های خونین، تحلیلی بر رمان میراث اورهان | دکتر قوام الدین رضوی زاده
4- گزیده رویدادها
- یکصد و سومین سالگر نژاد کشی ارمنیان | روابط عمومی موسسه ترجمه و تحقیق هور
5- با خوانندگان
- یکصد و سومین سالگر نژاد کشی ارمنیان | روابط عمومی موسسه ترجمه و تحقیق هور
-
سرمقاله
صد سال پیش، بهار برای ارمنیان جهان یادآور ترکیبی شگفت از رنج و شادمانی بود. صد و سه سال پیش، در 24 آوریل جان و روان ارمنیان در پهنۀ امپراتوری عثمانی به تاراج رفت. یک و نیم میلیون ارمنی در خون خود غلتیدند تا عطش صاحبان شمشیر اندکی فرونشیند.
اما سه سال بعد سرانجام بخت با ارمنیان یار شد. جوانه های امید از میان خاکستر سر برآورد و ارمنستان، پس از شش سده اسارت، به استقلال دست یافت. در 28مه 1918م، نخستین جمهوری ارمنستان، به همت غیورمردان و فرهیختگان جان به در برده از تیغ عثمانی، در بخشی از زادگاه قوم ارمن، بنا نهاده شد و اعلام استقلال کرد.
اهالی پیمان در بهار هرسال یاد قربانیان نژادکشی 24 آوریل 1915م را زنده نگاه داشته و خواهند داشت اما اینک، به یمن صدمین سالگرد تولد ارمنستان آزاد، برآنیم تا بخش بزرگی از مطالب شمارۀ آیندۀ فصلنامه را به تاریخچۀ ظهور نخستین جمهوری ارمنستان و صدمین سالگرد آن اختصاص دهیم. تاریخ را ورق خواهیم زد، غبار را از چهرۀ حقایق خواهیم زدود و ویژگی خاص شخصیت های برجستۀ آن روزگار را مرور خواهیم کرد تا دین خود را به تاریخ ادا کرده باشیم.
تاریخ معاصر نیز خالی از شخصیت های برجسته نیست. در این شماره، به معرفی شخصیت های خدمتگزار در حوزه های مختلف مانند سینما، ادبیات، معماری و زلزله شناسی پرداخته ایم.
در مقالۀ «از آبادان تا هالیوود»، به قلم دکتر زاون خاچاتوریان به زندگی فیلم نامه نویسی بنام پرداخته شده. مارتیک مارتین نوادۀ یکی از بازماندگان نژادکشی است که در عالم فیلم و فیلم نامه نویسی به سکوهای افتخار دست یافته و برای ارمنیان ایران و جهان افتخار آفریده است.
مقاله ای دیگر به قلم دانشمند گران قدر، پروفسور مانوئل بربریان، به معرفی و بزرگداشت دانشمندی پیشرو و خدمتگزاری راستین، پروفسور سِدراک آبدالیان، از بازماندگان نژادکشی ارمنیان، اختصاص دارد. آبدالیان از بنیان گذاران مؤسسۀ ژئوفیزیک دانشگاه تهران و از پیشگامان فراهم آوردن نخستین آیین نامۀ ساخت سازه های پادلرزه ای ایران است. این مقاله زندگی نامه و فعالیت های پروفسور آبدالیان را دربر می گیرد.
صفحاتی از این شماره به محمد قاضی، مترجم توانای آثار ادبی برجستۀ جهان و رمان در زیر یوغ اختصاص داده شده است.
در صفحاتی، نیز به شرح زندگی و فعالیت های ارزشمند واروژان آراکلیان پرداخته ایم. وی مهندس معمار و کارشناس برجستۀ عرصۀ حفاظت آثار تاریخی و نامی آشنا در حوزۀ حفظ ومرمت آثار معماری در ایران است.
سرآغاز مطالب این شمارۀ پیمان نوشتاری ارزشمند مشتمل بر مشاهدات و پژوهش های میدانی در ارتباط با مرکز فرهنگی ـ مذهبی جزیرۀ سن لازارو در ونیز است که نقشی بسیار پررنگ در حوزۀ تاریخ فرهنگ ارمنی دارد.
تحلیلی عمیق بر رمان میراث اورهان، میراثی از سال های خونین که بخشی ازتاریخ قوم رنج کشیدۀ ارمن را به تصویر کشیده، در این شماره آمده است.
بخشی از کتابی با عنوان کتاب سیاه نیز با ترجمۀ جان سن آقابابایان تقدیم می شود که مشتمل بر گزیده هایی از سخنان مشاهیر جهان دربارۀ نژادکشی ارمنیان است. در همین زمینه، همکارمان گفت وگویی با پژوهشگر ترک، محمت پولاتل، دربارۀ غصب و غارت دارایی های منقول و غیر منقول ارمنیان ترکیه ترتیب داده است.
این شمارۀ پیمان در حوزۀ هنر نیز دو مقاله دارد. یکی، در معرفی گروهی از عکاسان ارمنی جهان و دیگری، دربارۀ فرهنگ سرای ارسباران شامل گفت و گو با رئیس مجموعه، آقای دکتر سلیمانی و رهبر گروه کُر آن، آقای سِرژیک میرزائیان.
