سال نهم | تابستان 1384 | 136 صفحه

جهت مشاهده و ورق زدن صفحات
روی تصویر زیر کلیک کنید.

در این شماره می خوانید:


1- شخصیت ها

2- مقاله ها

3- چهره ها


4- معرفی و نقد کتاب


5- نگاهی به تاریخ 


6- گزیده رویدادها


7- ادبیات

سرمقاله

سازمان ملل، گفت وگوی تمدن ها، دهکدهٔ جهانی، اتحاد قاره ای کشورها همه و همه قدم هایی بوده اند با و یا بدون نیات پنهانی خوب و بد، در جهت هم زیستی مسالمت آمیز جهانیان.

ولی چرا این همه ابهام در سوء نیت یا حسن نیت، چرا شک در داشتن صداقت و یا حضور پنهان شیطنت سیاسی و چرا شکست در نیل به هدف؟ تلاش در راه این هدف زیباست و عنوان هدف وسوسه انگیزتر، ولی گویا موانع مادی و معنوی چربشی دارند انکارناپذیر بر راه کارهای برادرجو و برابرشمار پیشوایان و سیاستمداران. موانع معنوی متأثر از تعصب، عرق ملی و خودخواهی ذاتی انسان ها و جوامعشان هستند. علاقهٔ ایرانیان به پرچم سه رنگ، دلبستگی ارمنیان پراکنده در جهان به ایروان، پایتخت کهن تر از رم ارمنستان، تجمع خالصانهٔ ایرانیان در کنار تیم های ورزشی ملی شان، افتخار جوامع به اساطیر انحصاری خود، غرور حاصل از وجههٔ جغرافیایی و گسترهٔ مرزهای کشور، تعصب ایرانیان به الفبای خود و اصرار در حفظ رویای بلندای آرارات در قلوب ارمنیان و … همگی از عواملی هستند که چشم دل انسان را در برابر ایده های جهان سالاری می بندند. نابرابری در پراکندگی ذخایر زیرزمینی که ذات آن کاملاً از قدرت های ذهنی انسان جداست هم دستی بسزا در روی گردانی انسان ها و جوامع بشری از افکار و اهداف جهان سالاری دارد.

باید سردرگمی انسان ها را در جدال بین اهداف جهانی و خودخواهی های بشری مشکل گشا بود. اگر نمی توان آب را از سواحل فیلیپین به اتیوپی رسانید، اگر نمی توان افغانستان را در معادن طلای آفریقای جنوبی سهیم کرد، اگر نمی توان ذخایر نفت کویت را به اسپانیا منتقل کرد، می توان با قبول این نابرابری ها در بهره مندی از مواهب طبیعی و با مهار نیروهای بالقوهٔ تعصب و عرق و غرور ملی راه کارهای نیل به صلح جهانی و هم زیستی را آزمود. تعصب، عرق و غرور ملی و خودخواهی ذاتی انسان ها و جوامع همگی هم از جنس نیرو هستند و هم از جنس ضد نیرو.

نیرو هستند از آنجا که عجین اند با ذات انسان و ریشه دارند در نسل ها و فرهنگ های گذشته و ضد نیرویند از آنکه سدی هستند در مقابل هدف های هم زیستی پیشوایان معنوی، رهنمود پیامبران و نیات پرچمداران واقعی صلح و دوستی.

ملاقات رییس جمهوری ایران اسلامی با رهبر کاتولیک های جهان در واتیکان، حضور متواضعانهٔ نخست وزیر آلمان در گردهمایی بازماندگان قتلگاه آشویتس نازیان، شرکت پاپ در مراسم مذهبی یهودیان در کنیسه ایشان، عذرخواهی قریب الوقوع دولت ترکیه از دلسوختگان اولین قتل عام قرن بیستم و بسیاری دیگر از موضع گیری های صلح دوستانه همگی در جست وجوی تفاهم بیشتر ملت ها و جوامع بوده اند ولی استفاده از ذات نیرو و درگیری با ضدیت بالقوهٔ آن خارج از توان حکام، داعیان سخن و سیاست گذاران اجتماع است.

اگر امیدی هست به مهار این نیروها آن را می باید در قدرت یکایک افراد، در تک تک سازمان ها و در جزءجزء اجتماعات در گسترهٔ نسل ها جست.

آگاهی از این نیروی دوگانهٔ انسانی ما را نیز در تحریریهٔ پیمان با تأسی به خط مشی فصلنامه، که همانا نمایش نقاط اشتراک دو تمدن کهن و بزرگ ایرانی و ارمنی است، به انتخاب جستارها و مقالاتی واداشته است که با شناساندن هرچه بیشتر روحیات فرهنگی و اجتماعی گامی هر چند ناچیز در راستای هم زیستی مسالمت آمیز برداریم.

در آستانهٔ دهمین سال انتشار فصلنامهٔ پیمان دست نیاز به سوی آنانی دراز کرده ایم که دستی به قلم دارند، قلبی منزجر از جدال و خصلتی به پاکی روح کودکان، تا ما را در راهمان یاری دهند و باری بردارند از دوش اجتماع عصبی و خشمگین. از آنها می خواهیم که اگر حتی فرصت قلمزنی با ما را ندارند به هر زبان و در هر مقال با نگاهی حساس و همه جانبه بر خصلت های ذاتی و درکی هوشمندانه از نقاط ضعف و قوت شخصیتی انسان عادی به جست وجوی صلح بپردازند.

به جست وجوی صلح…