سال هشتم | زمستان 1383 | 136 صفحه
جهت مشاهده و ورق زدن صفحات
روی تصویر زیر کلیک کنید.
در این شماره می خوانید:
1- مقاله ها
-
- نقش اندیشمندان ارمنی در آشنایی ایرانیان با اندیشه مدرن (بخش دوم) | محمدحسین خسروپناه
- آیین های کلیسا | اسقف اعظم آرداک مانوکیان، میشا هایراپطیان
- آرگام آیوازیان، پژوهشگر نستوه سرزمین ممنوع | ادوارد هاروتونیان
- سومه نزد ارمنیان | روبرت پطروسیان / علیرضا سلیمانزاده
- طرح فرهنگی «گل» در فرهنگ ایران و ژاپن | سهیلا شهشهانی
2- نگاهی به تاریخ
- میلاد زرتشت و تاریخ ایران باستان | رسول ضیایی
- جلفای اصفهان از صفویه تا قاجاریه | شهرام امیری
3- ادبیات
- سیلوا کابودیکیان | ادوارد هاروتونیان
- هامو ساهیان | تیگران بوغوسیان
- واهان دریان | تیگران بوغوسیان
سرمقاله
سال 2005 میلادی مصادف است با نودمین سالگرد نژادکشی ارمنیان در ارمنستان غربی. از این رو آرام اول، جاثلیق ارامنهٔ حوزهٔ سیلیسی، در پیام تبریک میلاد مسیح، سال 2005 را سالگشت نژادکشی ارمنیان نامیده و به تبع ایشان، اسقف اعظم سبوه سرکیسیان، پیشوای دینی ارمنیان تهران و شمال ایران، بر اهمیت بزرگداشت یاد شهدای اولین نژادکشی قرن بیستم در تمام ایام سال و طی مناسبت های گوناگون، تأکید کرد.
ما هم میلاد مسیح پیام آور صلح و شفقت را به تمام هم میهنان عزیز ایرانی اعم از مسلمان، مسیحی، زرتشتی و یهودی تبریک می گوییم و خواهان گسترش و تعمیق روزافزون تعالیم نوعدوستانهٔ این پیامبر خدا و کلیهٔ پیامآوران الهی را که همانا تحکیم ارزش های بشری در سایهٔ مودّت و همکاری است، در پهنهٔ گیتی و ایران زمین هستیم.
جنایات بشر را از این منظر که ریشهٔ همهٔ این فجایع در امیال غیرانسانی نهفته است، می توان مورد تحلیل قرار داد، لذا به نظر می رسد قتل عام را نه تنها از بعد فراگیری، بلکه در وهلهٔ نخست از دیدگاه کیفیت عمل می باید ارزیابی کرد، چرا که آن پیش از هر چیزی عبور از محدودهٔ افعال مجاز انسانی به حیطهٔ بغایت مذموم فناخواهی، قلع و قمع و پایان دادن به حیات گروهی است که هیچ گونه توجیهی نمی تواند بر این عمل شیطانی مترتب باشد و لذا قویاً و بی هیچ ملاحظه ای شایان محکومیت، مجازات، و پیشگیری است.
نژادکشی حادثه ای عظیم در زندگی ارمنیان به شمار می رود، به گونه ای که در حافظهٔ جمعی آنان جایگزینی ندارد و تا زمانی که عدالت و ارزش های انسانی جایگاه حقیقی خود را در عالم آدمیان پیدا نکنند، ارمنیان راهی جز تبعیت از این حافظهٔ جمعی در پیش رو نخواهند دید.
ما دنیایی نیکو در افق می بینیم.
برای دستیابی به دنیایی بهتر و زیباتر از آنچه داریم، لازم است نخست در یک مقیاس جمعی و جهانی، خود و پیرامونمان را در فضای زمان و مکان مورد بازارزیابی و بازشناسی قرار دهیم: که بوده ایم و که هستیم، چه کرده ایم و به کجا می رویم؟
صداقتمان در پاسخ به این پرسش ها ما را به فردایی بهتر رهنمون خواهد شد.
از آنجا که این شمارهٔ فصلنامهٔ پیمان در مقطع زمانی واصل میان دو عید، یکی میلاد حضرت مسیح و دیگری نوروز باستانی، به دست خوانندهٔ محترم می رسد، فرصتی است بس مغتنم تا عید نوروز و حلول سال نوی خورشیدی را به تمامی پیوندجویان و پیمان دوستان تهنیت گوییم و پیشرفت همه جانبهٔ ایران و ایرانیان را آرزومند باشیم.
ساعاتی پیش از چاپ این شماره خبر حادثهٔ زلزله، این بار در زرند کرمان، قلب و روحمان را باز لرزاند. گویی تقدیر چنان است که عید و تبریکمان با واقعه ای جانکاه به غم آغشته شود. برای آمرزش روح درگذشتگان و تسلی آلام بازماندگان دست به دعا برمی داریم و باز می گوییم که نزدیکی قلب ها، آرامِ جان های ناآرام باشد.
