سال هفتم | تابستان 1382 | 136 صفحه
جهت مشاهده و ورق زدن صفحات
روی تصویر زیر کلیک کنید.
در این شماره می خوانید:
1- چهره ها
- به یاد امانوئل ملیک اصلانیان | لیدا بربریان
- بیانات دکتر کریستیان فلنر
- تقدیم به استاد گرامی امانوئل ملیک اصلانیان | میترا بصیری
- در غم هجران پروفسور امانوئل ملیک اصلانیان | کریستیان فلنر/ ترجمه: اصغر حداد
- هنرمندی که موسیقی او را دوست می داشت | کاملیا مسیح
- ژرفنای موسیقی
2- معرفی و نقد کتاب
- نگاهی گذرا به کتاب اران | عبدالحسین فرزاد
3- مقاله ها
- چگونه قاضی یک تنه دست به محاصره دولت ترکیه زد | سیف الله گلکار
- مراسم گرامیداشت خدمات ارزنده دکتر روان پزشک هاراطون داویدیان | کارینه داویدیان
- تاریخ و تمدن قوم اورارتو یا آرارات | فریده معتکف
- نگاهی نو به تدفین اقوام اورارتو | مژگان سیدین
- آشنایی با پروفسور گارنیک آساطوریان | آنوشیک ملکی
- تالش ها | گارنیک آساطوریان/ ترجمه: آنوشیک ملکی
4- ادبیات
- واراند | سونا خوجاساریان
سرمقاله
در نظر داشتیم که بخش خاص این شماره از فصلنامه را به اساطیر ارمنی اختصاص دهیم و در سرمقاله نیز از اساطیر و نقش آنها در جوامع بشری سخن برانیم که مرگ او اتفاق افتاد…
اساطیر و شخصیت های حماسی زاده فکر انسانند و نمایشگر مجموعۀ آمال او.
انسان هرآنچه را که ندارد و می طلبد، هر آنچه را که خواهانش است و نمی یابد و هر آنچه را که جوهر قدرت و مرحم زخمش می پندارد، در هیبت اسطوره و قهرمان رویایی می بیند.
اگر اسطوره ها را دربند زمانهای قدیم بدانیم، می توانیم شخصیت های حماسی روزگاران خود را در مقام قهرمان ها و الگوی خود قرار دهیم و خصلت های نمونه شان را همیشه به یاد داشته باشیم.
امانوئل ملیک اصلانیان کلید های هنر و معرفت را توائماً در دست داشت.
خوبی ها را در لفاف تواضع می پوشانید و از قدرت بی مانند تسخیر روح همنوعان خود برخوردار بود.
امانوئل شخصیت حماسی پرتلاطم ما بود. شخصیتی که برای نواختن پیانو عرفان را به کار می گرفت. شخصیتی که موسیقیِ بتهوون را در حد کمال و در زادگاه موسیقی کلاسیک به موسیقی دانان حرفه ای ارائه می نمود و شخصیتی که متواضعانه خودشناسی را به شهرت و بزرگداشت و تملق ترجیح می داد.
استاد ملیک اصلانیان حدود دو ماه پیش چشم از جهان فرو بست. او در طول زندگی پربار خویش، سه نسل پیانیست تربیت کرد و از این پس در قالب شخصیتی والا الگوی نسل های بی شمار خواهد بود.
در روزگاری که هنر در گرو مادیات است، در زمانی که عرفان بوی ناآشنا به خود گرفته است و در زمانی که صلح و دوستی جای خود را به جنگ و کینه سپرده است، ما جهانیان نیاز به الگوهای انسانهای متعالی و همیشه زنده داریم که هم رهنمای امروزمان باشند و هم امیدهای آینده مان.
روحش شاد..
