فصلنامهٔ پیمان دهمین سال انتشار خود را پشت سر گذاشت. انتشار پیمان در دهمین سالگرد خود ارزش قدردانی دارد زیرا که پیمان پدیده ای منحصر به فرد در تاریخ معاصر جامعهٔ ارامنهٔ ایران است.

ارامنه و ایرانیان دارای سابقهٔ همسایگی چندین هزار ساله بوده اند و در چهارصد سال اخیر زندگی چندصد هزار ارمنی با هم وطنان ایرانی خود پیوند خورده است. مشترکات اجتماعی و فرهنگی ای که در سایهٔ این پیوند ایجاد شده اند در فصلنامهٔ فارسی زبان پیمان امکان طرح و بررسی یافته اند.

پیمان همچنین نقشی مهم در آشنا ساختن فارسی زبانان با فرهنگ و ادب ارمنی داشته است. پیمان را از این لحاظ می توان با مجلهٔ هور، که در سال های دور چاپ می شد و متأسفانه دوام نیافت، مقایسه کرد.

مسیری که پیمان در ده سال اخیر طی کرده مرهون چیرگی بر دشواری های بسیاری چه از لحاظ مالی و چه از لحاظ کاری بوده که حاصل تلاش جمعی از افراد صادق و خستگی ناپذیر است. کسانی که از نزدیک با فعالیت های مطبوعاتی آشنا هستند می توانند گواه این واقعیت باشند که انتشار فصلنامه ای در این سطح که هر شمارهٔ آن منبعی غنی در خصوص مراودات ارامنه و ایرانیان است، آن هم با اتکا به استعدادهای خودی، بدون تکیه بر درج آگهی های مرسوم در نشریات و اتکا به منبع مالی مشخص و بدون هیچ گونه چشمداشت مالی، کاری است بس دشوار.

مؤسسهٔ تحقیق و ترجمهٔ هور، با حمایت های مادی و معنوی خود، نقش انکارناپذیری در تداوم انتشار فصلنامهٔ  پیمان داشته است. همچنین باید ارج نهاد تلاش سردبیران و اعضای هیئت تحریریهٔ این فصلنامه را که در سایهٔ فعالیت آنها امروزه پیمان یکی از مجلات مورد توجه قشر روشنفکر جامعه است. ضمناً باید به مساعدت های مالی چند سال اخیر شورای خلیفه گری ارامنهٔ تهران نیز اشاره کرد که موجب کاهش بار مالی انتشار فصلنامه شده است.

به واسطهٔ تلاش هیئت تحریریهٔ پیمان امروز شاهد بررسی فرهنگ و ادب ارمنی و ارائهٔ مقالاتی از سوی نویسندگان فارسی زبان هستیم که دارای ارزش های خاص دانشگاهی اند.

پیمان دهمین سال انتشار خود را پشت سر نهاد. امید که انتشار آن با همکاری متفکران ایرانی و ارمنی و مساعدت های مالی شورای خلیفه گری سال ها تداوم یابد.

اجرتان پاینده باد.