|
آلنوش طریان، بانوی ستاره شناسی ایران، نامی که در فضای بی کران دانش ایران زمین همواره خواهد درخشید، بانوی اختر فیزیک ایران، که تمامی عمر خویش را صرف تحقیقات فیزیک ستاره ها و نجوم کرد، اینک همانند ستاره ای در حال افول، با بدنی نحیف، در آسایشگاه خانۀ سالمندان توحید بر تخت بیمارستان بستری بود. آلنوش طریان، نخستین بانوی استاد فیزیک ایران و از بنیان گذاران رشتۀ فیزیک ستارگان و مؤسسۀ ژئوفیزیک دانشگاه تهران، که آوازه اش مرزهای ایران را درنوردیده، اکنون مورد ستایش و تقدیر مقامات دانشگاهی و وزیر دیاسپورای ارمنستان و مقامات این کشور قرار گرفته است. لذا، به منظور قدردانی از ایشان، در 9 دسامبر 2010م/ 18 آذر1389ش، گریکور آراکلیان، سفیر تام الاختیار جمهوری ارمنستان در ایران به همراه مشاور سفارت ارمنستان، سورِن گاسپاریان؛ رئیس و نایب رئیس انجمن خیریۀ بانوان ارمنیان تهران، آنت آیوازیان و آیدا یاحینیان؛ آرمینه آراکلیان، سردبیر فصلنامۀ پیمان و نمایندگان مؤسسۀ ترجمه و تحقیق هور به دیدار این بزرگ بانو رفتند، بانویی که سالیان متمادی سمت استادی بخش فیزیک ستاره ها را در دانشگاه تهران بر عهده داشته و امروز به سختی قادر به تکلم و یادآوری گذشتۀ درخشان خود است. هدف از این دیدار تقدیم پیام کتبی رئیس فرهنگستان ملی علوم ارمنستان، ادیک ماردیروسیان، به پروفسور طریان و اعطای نشان افتخار فیزیک دان و ستاره شناس فقید ارمنی، ویکتور هامبارتسومیان و همچنین پیام کتبی وزیر دیاسپورای ارمنستان، هرانوش هاکوپیان، به دکتر طریان به مناسبت سالگرد نودسالگی ایشان، بود. هنگامی که سفیر ارمنستان، گریکور آراکلیان، نشان افتخار ستاره شناس مشهور ارمنی، ویکتور هامبارتسومیان، را به استاد طریان تقدیم می کرد اشک شوق در چشمان ایشان حلقه زد و فقط یک جمله را چندین بار تکرار کرد: (( از توجه شما تشکر می کنم، چگونه می توانم زحمات شما را جبران کنم؟)). تواضع و فروتنی این بانو، مثال زدنی بود. در پایان این دیدار رئیس خانۀ سالمندان توحید، مهندس حسینی، با تقدیر از این دیدار، مراقبت از دکتر طریان را افتخاری بزرگ دانست. در پایان با استاد طریان، بانوی ستارگان و آفتاب ایران، که تمام عمر خود را وقف احیاء و رشد علم و دانش در ایران ساخت و حتی خانۀ خود را وقف خلیفه گری ارمنیان کرد تا در اختیار دانشجویان طالب علم قرار گیرد، خداحافظی و با امید دیداری دیگر خانۀ سالمندان را ترک کردیم غافل از اینکه دیدار دیگری در بین نخواهد بود چرا که استاد آلنوش طریان، تنها چند ماه بعد از این دیدار، پس از گذراندن یک دورۀ کوتاه بیماری، در 5 مارس2011م/ 14 اسفند 1389ش، چشم از جهان فروبست. |
فصلنامه فرهنگی پیمان شماره 53
|
