آرتاک وارتانیان در ۴ مه ۱۹۵۱م، در روستای آزنابِرْت، در جمهوری خودمختار نخجوان (در شوروی سابق)، به دنیا آمد. سال های کودکی و نوجوانی او در روستای زادگاهش سپری شد. در ۱۹۶۵م، پس از هشت سال تحصیل در روستا، به جمهوری ارمنستان رفت و در ایروان به ادامۀ تحصیل پرداخت. در ۱۹۶۸م، با اتمام دورۀ دبیرستان، در دانشکدۀ سیبرنتیک دانشگاه دولتی مهندسی ایروان، پذیرفته شد و در ۱۹۷۳م، دورۀ دانشکده را به پایان رساند. در ۱۹۸۸م، دورۀ دو سالۀ روزنامه نگاری را در دانشکدۀ تخصص های اجتماعی همان دانشگاه گذراند. در ۲۰۰۴م با دفاع از پایان نامۀ خود در رشتۀ زبان ارمنی به دریافت درجۀ علمی نامزدی علوم نایل آمد.

آرتاک، در سال های تحصیل در نخجوان، از طریق برنامه های رادیویی با زبان فارسی وفرهنگ ایرانی آشنا شد و با تلاش فردی توانست زبان فارسی را فرا گیرد. تألیف مقالاتی در زمینۀ فرهنگ ایران و مناسبات فرهنگی ایران و ارمنستان و برگردان آثاری از فارسی به ارمنی از جمله کارهای وی در زمینۀ زبان و فرهنگ ایرانی است.

آثار او به زبان ارمنی شامل شعر و داستان برای کودکان، یادداشت های سفر، مجموعۀ اشعار، بررسی های تاریخی وادبی و مطالب علمی به زبان ساده در نشریات مختلف و در نه کتاب انتشار یافته است. نمونه ای از آثار وی نیز با عنوان ((زبان فارسی من)) در شمارۀ ۳۲ فصلنامۀ پیمان به چاپ رسیده است.[۱]

پی نوشت ها:

۱- آرتاک وارتانیان، ((زبان فارسی من))، پیمان، س ۹، ش۳۲ (تابستان۱۳۸۴): ۳۲-۴۲.