سال ششم | پاییز 1381 | 152 صفحه
جهت مشاهده و ورق زدن صفحات
روی تصویر زیر کلیک کنید.
در این شماره می خوانید:
1- هنر
-
- هنر خلاقیت آنتوان سوروگین | ایوت تاجاریان/ ترجمه: ماریا آیوازیان
- سرژ آواکیان، نقاش و طراح گرافیک
- نگاهی کوتاه به زندگی نامه و شیوه های کار استاد لئونی تاشچیان | آرزو چهارلنگی
- نقاش موج دریاها به اقیانوس آرامش پیوست | واراند
- گروه عکاسان ارمنی | رافی آوانسیان
2- مقاله ها
- آنانیا شیراگاتسی | ترجمه:زهرا محمدرحیمی
- انکار قرن | رافی آراکلیانس
- جستاری در سی و پنج جشنواره ورزشی | وارطان داودیان
- حضور ارامنه ایران در مسابقات المپیک | میکائیل اسپیریان/ ترجمه: آناهید هوسپیان
- آشنایی با بنیاد پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان ایران | لیا خاچیکیان
3- ادبیات
سرمقاله
دو سال دیگردر سال 1383، ارمنیان جهان یکهزار و ششصدمین سالگرد ابداع حروف زبان ارمنی را جشن خواهند گرفت.
سی و شش حرف الفبای زبان ارمنی (اکنون سی و هشت) به همان شکلی که امروزه به کار می رود در سال 404 م. توسط یکی خادمان کلیسا به نام مسروپ ماشتوتس ابداع شد. طی سالهایی که مرزها و استقلا ل کشور ارمنستان از جانب قدرت های منطقه دایماً مورد تهدید و تهاجم قرار می گرفت، مسروپ ماشتوتس و ساهاک پارتِو دو روحانی ارمنی تنها راه حفظ استقلا ل دینی و ملی را در گرو اشاعه رهنمودهای پیامبر به زبان قابل فهم عموم دیده بودند.
با ابداع الفبا، انجیل برای اولین بار از زبان آشوری به ارمنی ترجمه و در اختیار مردم قرار گرفت.
از آن پس ترجمه و نشر کتابهای متعدد به زبان ارمنی باعث شد که سدۀ پنجم میلادی عنوان «قرن طلایی» ادبیات ارمنی شناخته شود.
حفظ استقلا ل دینی و یگانه پرستی به کمک زبان و ادبیات و متعاقباً شکوفایی فرهنگ با حمایت روحانیان ادیب، پیوند دین و فرهنگ را نزد ارمنیان جاودانه ساخت.
از آنجا که ارمنیان جهان بیعت با روحانیان ادیب و موسیقیدان کلیسای ارمنی را درمهرماه هر سال و به نام جشن فرهنگ ارمنی گرامی می دارند، ما هم بیشتر مطالب این شماره از فصلنامه را به معرفی گروهی از هنرمندان و هنروران ارمنی اختصاص داده ایم تا سهم کوچکی در این راستا را داشته باشیم.
از دیرباز تاریخ ارمنیان و پارسیان در این فلا ت قاره پهناور در هم آمیخته بوده است. حرکت سیاسی ــــ اجتماعی شاه عباس صفحه جدیدی در تاریخ همزیستی دو قوم و تمدن آنان گشوده و اینک نیز شایسته است که جشن فرهنگ ارمنی را جشن تمدن ایرانیان و هنر هنرمندان ارمنی ایران را عاملی در تداوم پیوند تمدنهای غنی این مرز و بوم به شمار آوریم.
بر آن باوریم که فرهنگها اگر در حصار خود محدود بمانند می خشکند و اگر در تماس با یکدیگر قرار گیرند شکوفاتر خواهند شد و اعتقاد داریم که فرهنگیان و هنرمندان از هر قوم و کیشی که باشند به خانواده بزرگتر بشری تعلق دارند، از این رو هر آنچه که پنهان در قلم کوچک خود داریم به یاری می گیریم تا سفیران فرهنگ ها را بشناسیم، بشناسانیم و به آنان ارج نهیم.
شاید که این همان گفتگوی تمدنها باشد…
